مناسب هایی که در “تقویم رسمی کشور” ۱۳۹۸ عنوان “روز” گرفته اند

*همانطورکه در جداول دیگر نا-مقاله “تقویم رسمی کشور، حضور و سکوت” یادآوری شد انتخاب عناوین و جای‌گذاری رخدادها، شخصیت ها و… بر مبنای چشم انداز و مبانی معرفتی اکنون/اینجا نویسنده است که ممکن است با تقسیم بندی و جای‌گذاری اکنون/اینجا یا همیشه/هرجا شما متفاوت باشد و خوانندگانی ممکن است همین مناسبت های با عنوان “روز” را در تقسیم بندی های دیگری جایگذاری کنند از این رو فایل جدول “روزها در تقویم رسمی کشور” نیز همانند سایر جداول برای دانلود قرار گرفته تا شما بتوانید بر مبنای چارچوب های ذهنی و معرفتی خود آن را تغییر داده و نتیجه را مشاهده نمایید. نکته دیگر آنکه به دلیل حجم بالای اسامی و رخدادها و… ممکن است اشتباهی در ثبت یا بررسی یک عنوان یا یک شخصیت پیش آمده باشد در صورت مشاهده و تمایل از طریق کامنت و یا راه های ارتباطی وبسایت در ویرایش آن همراهی ام کنید.

* در جدول روزها نام ۳ روز “روز جمهوری اسلامی ایران” و “روز ملی شدن صنعت نفت ایران”، “روز طبیعت” جایگذاری نشد چون تعطیل رسمی هستند و در جدول تعطیلات محاسبه شده است.

توضیحات : در زیر چند نمونه از دلایل جایگذاری ها در جدول برای مثال توضیح داده شده است.

ـ “روز زن” : این روز در دسته بندی مناسبت های “حکومتی” قرار داده شد در صورتیکه می توانست در دسته بندی “عمومی” باشد اما از زاویه دید تحلیلگر، عدم انتخاب روز ۸ مارس (روز جهانی زن) توسط حکومت و ارجاع آن به تولد “فاطمه زهرا (ع)” به عنوان الگو زنان ایرانی، یک جهت گیری دینی – حکومتی است از این رو مناسبت “روز زن” در دسته بندی “گفتمان حاکمیتی” قرار گرفت یا مثال دیگر روز پرستار…

ـ ” روز هنر انقلاب اسلامی” : این روز نیز می توانست در دسته بندی “عمومی” قرار بگیرد اما ارجاع این روز به شهادت مرتضی آوینی و افزودن پسوند “انقلاب اسلامی” به “هنر” موجب شد تا آن را به دسته بندی مناسبت های “حکومتی” اضافه کنم یا “روز ملی فناوری هسته ای” با آنکه صفت “ملی” دارد در دسته بندی گفتمان ملی قرار نگرفت چون مراد از “ملی” در این نا-مقاله آن دسته از رخدادهایی است که به گذشته تا تاریخ معاصر تعلق دارد.

ـ “روز حقوق بشر اسلامی و کرامت انسانی” : از سوی کشورهای عضو “سازمان کنفرانس اسلامی” این روز  جدای از روز حقوق بشر جهانی (مصوب سازمان ملل در سال ۱۹۴۸) در سال ۱۹۹۰  میلادی نامگذاری شد از این رو در دسته بندی روزهای “حکومتی” قرار گرفت.

ـ “روز مقاومت، ایثار و پیروزی“ : این روز مربوط به آزادسازی خرمشهر است که می بایست در ستون روزهای “ملی” قرار می گرفت چرا که مرتبط با آزادسازی بخشی از سرزمین ایران از دست اشغالگران بعث عراقی بود اما از آنجا که تنها گفتمان حاکم در دهه های اخیر، راوی و مجری این دست از مناسبت ها بوده است و سایر گروه های اجتماعی و گرایش ها دسترسی به روایت آن را ندارند در دسته بندی “گفتمان حاکمیتی” قرار گرفت همانند “روز آزادسازی شهر مهران”، “روز جانباز”، “روز مبارزه با سلاح های شیمیایی و میکروبی” و….

ـ “روز اسناد ملی و میراث مکتوب” : برغم پیشنهادات “مرکز پژوهشی میراث مکتوب” به شورای فرهنگ عمومی که شامل سه پیشنهاد می شد ((۱- زادروز آقابزرگ تهرانی کتابشناس و صاحب «الذریعه» (۱۸ فروردین)؛ ۲- زادروز ابوریحان بیرونی، ریاضیدان و تاریخ ‌نگار (۱۴ شهریور)؛ ۳- زادروز استاد ایرج افشار (۱۶ مهر) ایرانشناس و پدر کتابشناسی نوین ایران. اما در نهایت شورای فرهنگ عمومی کشور، روز ۱۹  اردیبهشت، زادروز شیخ کلینی (فقیه شیعی) را به عنوان «روز اسناد ملی و میراث مکتوب» در تقویم به تصویب رساند) (سند آنلاین) از این رو این روز بجای گفتمان ملی در ستون “روز”های گفتمان “حاکمیتی” گنجانده شد.

ـ “روز قلم” : پس از انقلاب اسلامی ایران، نویسندگان و شاعران سرشناسی چون محمدعلی سپانلو سیزدهم تیرماه را به عنوان روز قلم و نویسنده پیشنهاد کردند ((یکی از دلایلی که برای این جشن ذکر شده، این است که در این روز، هوشنگ، پادشاه پیشدادی ایران، نویسندگان و کاتبان را به رسمیت شناخت و آنان را گرامی داشت. مردم جشن گرفتند و آن جشن به یاد ارجمندی قلم بر جای ماند. دلیل دیگر… آنکه به نوشته‌ی ابوریحان بیرونی، سیزدهم تیرماه، روز ستاره‌ی تیر یا عطارد است و چون عطارد، کاتب ستارگان است، می‌توان سیزدهم تیرماه را روز نویسنده نامید.)) (رفرنس) هر دو دلیل آمده چه از وجه اسطوره ای – تاریخی و چه از وجه استعاری برای روز قلم و نویسندگی می توانست مناسب و هویت ساز باشد اما عجیب آنکه ۱۴ تیرماه بدون هیچ مناسبتی از جانب انجمن قلم به عنوان روز قلم به شورای فرهنگ عمومی پیشنهاد شد!!!. (عدم انتخاب ۱۳ تیر با این پیشینه ها و پیشنهاد ۱۴ تیر بدون هیچ پیشینه ای، به نظر نوعی دهن کجی به آیین های ملی و بی ذوقی به وجه استعاری روایت های تاریخی بود از این رو از طریق ایمیل، تلفن، تلگرام و وبسایت انجمن قلم چندین بار جویای دلیل و توضیح آن انجمن شدم، اما پاسخی دریافت نکردم.)

در ارتباط با این موضوع (توجه به ایده های تاریخی – باستانی ایران) می توان به نامگذاری”روز دامپزشکی” اشاره کرد که به پیشنهاد دکتر حسن تاج بخش روز ۱۴ مهر را به یاد مبارکی “گوش روز” در ایران باستان (برگرفته از نام فرشته‌ای به نام “گائوش” فرشته‌ی نگهدار چهارپایان و جانوران سودمند) روز دامپزشکی نامگذاری کردند و این تنها استثنا تقویم است به همین دلیل در دسته بندی “گفتمان ملی” قرار گرفت.

برخی از روزها نیاز به تصمیم گیری سخت تری برای جایگذاری در این جدول را داشتند به عنوان مثال “روز خانواده و تکریم بازنشستگان” می توانست در دسته بندی “عمومی” قرار بگیرد اما چون اختصاص “روز” به این مناسبت به شان نزول آیه ای از قرآن با تاریخ هجری – قمری (۲۵ ذیحجه،  شأن نزول آیه «هل اتی») باز می گردد و تاکنون تنها شاهد یک روایت از خانواده ایرانی – اسلامی در رسانه هایی چاپی و دیجیتالی دولتی بوده ام از این رو این “روز” را در بخش “گفتمان حاکمیتی” قرار دادم.

* قراردادن سلمان پارسی در دسته بندی های موجود با توجه به در دست نبودن منابع تاریخی معتبر و ابهامات روایت پیرامون شخصیت او (از تلقی روشن ضمیر ایرانی تا خائن به ایرانیان) نیز مشکل بود.

روزهای “روز” اما ممنوع (روزهایی که در سطح کشور توسط علاقمندان بزرگداشت برگزار می شود اما شورای فرهنگ عمومی نسبت به ثبت و برگزرای آن مقاومت می کند) :

روز کوروش : “روز کوروش” رخدادی است که سالانه ( ۷ آبان مصادف با ۲۹ اکتبر) در بخش هایی از ایران و جهان توسط برخی از ایرانیان گرامی داشته می شود اما این روز در هیچ تقویمی ثبت نشده است. در هفتم آبان علاقمندان به ایران باستان و سنت های ملی ایرانی به پاسارگاد محل مقبره کوروش رفته و ادای احترام می کنند هرچند در دولت نهم تلاش هایی برای ثبت آن شد اما همچنان این رخداد در تقویم رسمی ایران ثبت نشده است و گاه نیروهای دولتی از برگزاری این مراسم جلوگیری می کنند.

روز ولنتاین : روز عشق تنها در فرهنگ مسیحی ـ رومی سابقه ندارد، “شب هفت‌ها” در چین، “تاناباتا” در ژاپن، “سونای گئجه سی” در آذربایجان و بدین سان روزهایی در مصر و کره جنوبی و… به عنوان روز عشق نامیده شدند اما ولنتاین به خاطر حمایت کشورهای اروپایی مسیحی از آن و امکان تبلیعات گسترده جهانی در رسانه ها و شبکه های مجازی به عنوان روز جهانی عشق شهرت بیشتری یافته است اما در بیشتر کشورهای اسلامی این رسم به خاطر ریشه های غربی و مسیحی حرام یا غیرقانونی و …. اعلام شده است. نماینده زرتشتی دوره هشتم مجلس اسلامی پیشنهاد ترویج جشن اسفندگان یا سپندارمذگان و همچنین جشن مهرگان را برای جایگزینی روز ولنتاین مطرح کرد  اما ((از سال ۱۳۸۹ تولید انواع پوستر، بروشور، جعبه و کارت‌های تبلیغاتی با نمادهای قلب، نیم قلب، گل رز قرمز و هر گونه فعالیتی مبنی بر اطلاع‌رسانی در این روز ممنوع است و از سوی مراجع قانونی با واحدهای متخلف برخورد قانونی می‌شود)) (رفرنس)